Hij kreeg de messen netjes weer mee terug

Ans begon met haar man een hotel en dat liep zo goed dat hij na een jaar of twee dacht binnen te zijn. Toen kwamen de dure auto's en kwam ook de alcohol. Zo begon een verhaal in de categorie 'dit verzin je niet.' Daarin presteert hij het om haar ervan te beschuldigen het met de gasten te doen, terwijl zij de rekeningen krijgt van zijn hoerenbezoek. En zij krijgt het voor elkaar om, als hij behalve hun hotel ook het huwelijk van haar ouders heeft vernield, toch nog een tweede kind van hem te willen. Dat ook daar onaangename verrassingen op volgen, verbaast dan nauwelijks meer.

Alles wat hij vernielde was ook van hem

Wat in het verhaal van Sabitri opvalt is haar even onverwoestbare als misplaatste vertrouwen dat het beter zal gaan tussen haar en haar man. Als ze trouwen, als ze een ander huis krijgen, als de baby komt, als ze voor het eerst is weggegaan, en zelfs als ze eenmaal zijn gescheiden. Maar het wordt steeds erger.

Dit verhaal heeft een beklemmend open einde. Ik vraag me af: heeft mijn moeder de geïnterviewden nooit meer gebeld of bezocht? Ze moeten intussen dertig jaar verder zijn. Hoe is het met ze verder gegaan? Omdat achternamen ontbreken, voornamen zijn gefingeerd en alle researchmateriaal is verdwenen, is dat niet meer na te gaan.

Hiermee zetten we de interviewserie over mishandelde vrouwen voort.

Zelfmoord: 'Je blijft je schuldig voelen.'

In verband met de grote aandacht voor het onderwerp zelfmoord onderbreken we even de serie 'Van lief tot leed,' over stalken en mishandeling van (ex-)partners.  Nu een 'ingelast' hoofdstuk uit een ander boekje van Margreet Blees, 'Waarom heb je het gedaan?' (1984) over zelfmoord onder jongeren. Margreet interviewt nabestaanden. Die zitten altijd vol vragen. Zoals Heleen (22), op het moment van het interview net zo oud als haar broer Roel toen hij vijf jaar eerder van een flat sprong. Het boek waar dit interview instaat, 'Waarom heb je het gedaan?' bieden we nu al als download aan.

In het begin is zo'n man altijd schattig

Ook Liesbeth verslijt twéé onhebbelijke mannen, en ook in haar geval heeft de tweede losse handjes én een mes. Al gebruikt hij het nog net niet. Zo iemand blijkt heel zachtmoedig en lief te kunnen zijn, maar vooral vóór de relatie echt begint en daarna - bij de rechter. Liesbeth: 'Helemaal hetzelfde word je nooit meer.'