Wat in het verhaal van Sabitri opvalt is haar even onverwoestbare als misplaatste vertrouwen dat het beter zal gaan tussen haar en haar man. Als ze trouwen, als ze een ander huis krijgen, als de baby komt, als ze voor het eerst is weggegaan, en zelfs als ze eenmaal zijn gescheiden. Maar het wordt steeds erger.
Dit verhaal heeft een beklemmend open einde. Ik vraag me af: heeft mijn moeder de geïnterviewden nooit meer gebeld of bezocht? Ze moeten intussen dertig jaar verder zijn. Hoe is het met ze verder gegaan? Omdat achternamen ontbreken, voornamen zijn gefingeerd en alle researchmateriaal is verdwenen, is dat niet meer na te gaan.
Hiermee zetten we de interviewserie over mishandelde vrouwen voort.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten